طهارت، شرط بهرمندی از محتوای قرآن!

مدعی خواست که آید به تماشاگَهِ راز    دست غیب آمد و بر سینهٔ نامحرم زد

قرآن، نوری الهی است که رخسار خود را به هر کسی نشان نمی‌دهد. فهم این کتاب آسمانی، مشروط به “طهارت نفس” است؛ یعنی داشتن “قصد واقعی برای فهم” و دوری از فتنه‌جویی! این، خود یکی از کرامت‌های معجزه‌گون قرآن است.

شعر از حافظ

توضیح:

غواصی در اقیانوس بی‌کران قرآن و استخراج معارف الهی از آن، نیازمند اراده‌ای واقعی برای فهم و اجتناب از فتنه‌جویی است. کسی که با نیت ایراد گرفتن به قرآن وارد این عرصه می‌شود، فاقد سلامت و طهارت لازم برای بهره‌مندی از محتوای آن است. او تنها می‌تواند از بیرون، شاهد یک معجزه الهی باشد؛ کتابی که قطعاً نمی‌تواند ساخته دست بشر باشد و این حقیقت را حتی افراد فتنه جو نیز درک می‌کنند اگرچه از روی عناد و تکبر اذعان نکنند!.

معجزه و اتمام حجت:

معجزه، برای همگان قابل درک است و به عنوان اتمام حجت خود را نشان میدهد. برای اثبات اعجاز قرآن، کافی است با تحقیقی مختصر، به عدم وجود هرگونه ایراد و نقص در این کتاب آسمانی که قدمتی 1400 ساله دارد، واقف شوند.

آیه 79 سوره واقعه:

“لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ”

که جز دست پاکان بدان نرسد.

نتیجه‌گیری:

قرآن، روی خود را به کسی نشان می‌دهد که در پی حقیقت است. کسانی که با تحقیر و فتنه‌جویی وارد این نور الهی می‌شوند، جز ضرر و دوری از حقیقت، چیزی عایدشان نمی‌شود. پس بهتر است خود را به زحمت نیندازند.

آیه 82 سوره اسراء:

“وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا”

و ما آنچه از قرآن فرستیم، شفای دل و رحمت الهی برای اهل ایمان است و ظالمان را جز زیان و شقاوت چیزی نخواهد افزود.

ترجمه الهی قمشه‌ای

این، یکی از اسرار و معجزات دلربای قرآن است.